Geeft u uw medewerkers een auto van de zaak? En is dat een fossiele auto (benzine, diesel of hybride) die uw medewerker ook privé mag rijden? Dan komt er vanaf 2027 een extra belasting bovenop de gewone kosten: de pseudo-eindheffing. Naast de leasekosten, brandstof en onderhoud betaalt u daar straks dan dus ook de pseudo-eindheffing bovenop. Dat is 52% van de bijtelling. Op deze pagina leggen we er alles over uit. 

Een rekenvoorbeeld

Stel: één van de auto’s die u aan uw medewerker leaset heeft een cataloguswaarde van €40.000. De bijtelling van deze auto is 22%, dus €8.800. U moet als werkgever 52% van dat bedrag betalen als pseudo-eindheffing, dus €4.576 per jaar.

Goed om te weten:

• Uw medewerker merkt hier niks van. Dit komt namelijk bovenop de reeds bestaande kosten die u als werkgever heeft van de medewerker. 

• De eigen bijdrage die de medewerker betaalt voor privégebruik mag niet in mindering worden gebracht bij de berekening van deze heffing.

• Voor auto’s die vóór 1 januari 2027 zijn verstrekt, geldt een overgangsregeling tot 17 september 2030. Daarna geldt de pseudo-eindheffing voor alle fossiele auto’s. Heeft u dus een auto van de zaak al vóór 1 januari 2027 aan een medewerker gegeven? Dan hoeft u daar nog geen pseudo-eindheffing over te betalen. Dit geldt alleen zolang het contract loopt en tot uiterlijk 17 september 2030.

Voor u als werkgever wordt een fossiele leaseauto dus een flink grotere kostenpost door deze extra belasting. Een elektrische auto wordt dan de logische, voordeligere keuze.

Waarom doet de overheid dit?

• Vanwege klimaatdoelen en CO2-reductie: Nederland heeft zich gecommitteerd aan een forse reductie van CO2-uitstoot. Het terugdringen van fossiele zakelijke leaseauto’s draagt daaraan bij, omdat de zakelijke leasemarkt groot is en veel invloed heeft op de doorstroming naar de tweedehandsmarkt.

• Gedragssturing bij werkgevers: als werkgever bepaalt u vaak welk type auto beschikbaar komt voor uw medewerkers. Door een extra heffing op fossiele auto’s wordt een elektrische auto relatief goedkoper, waardoor u als werkgever eerder geneigd bent uw wagenpark te elektrificeren.

• Privégebruik ontmoedigen: een groot deel van de milieubelasting komt door privégebruik van zakelijke auto’s. Omdat dit vaak via een bijtelling gunstig is voor de werknemer, legt de pseudo-eindheffing de rekening bij de werkgever.

• Overheidsinkomsten vs. Subsidieafbouw: voor elektrische auto’s golden jarenlang fiscale voordelen (lagere bijtelling, MIA/Vamil, vrijstelling MRB). Nu die subsidies worden afgebouwd, gebruikt de overheid ook ‘strafmaatregelen’ voor fossiele auto’s om de balans te bewaren: stimuleren van elektrisch en ontmoedigen van fossiel.

Kortom: het is een stuurmiddel, geen neutrale belasting. Het moet werkgevers ertoe bewegen om geen nieuwe fossiele leaseauto’s meer aan te bieden, zodat de markt versneld vergroend.